اقتصادسبز آنلاین: ترشیجات یکی از پرطرفدارترین چاشنیهای غذایی به نسبت سایر محصولات غذایی در تولید کارخانهای با استقبال کمتری از جانب مصرفکنندگان روبهرو هستند که شاید دلیل اصلی این موضوع، مرسوم بودن تولید این فرآورده به روش خانگی از دلایل اصلی این موضوع باشد، از اینرو اغلب تولید کنندگانی که اقدام به تولید وعرضه این چاشنیهای غذایی میکنند، تولید خود را تنها بهطور خاص وابسته به این محصول نکرده و ترشیجات تنها یکی از اقلامی هستند که در سبد فروش آنها به چشم میخورند، یکی از این شرکتها که با فاصله از رقبای مطرح خود شروع به فعالیت در عرصه تولید چاشنیهای غذایی در کنار سایر محصولات کرده و توانسته در مدت کوتاهی در میان رقبای قدر خود به شکل چشمگیری حضور خود را اثبات کند،شرکت صنایع غذایی«کلثوم کاملیا» است. در این شماره از «اقتصاد سبز» به سراغ این شرکت کوچک اما موفق در عرصه تولید ترشی و شوریجات رفته و با «رقیه ذاکری» مدیرعامل آن گفتوگویی داشتهایم.
چطور شد تصمیم گرفتید در این عرصه فعالیت کنید و در ابتدا با چه هدفی شروع بهکار کردید؟
محور کار ما تولید محصولات بومی و هدف اصلی ما تجاری کردن این محصولات بود؛ در زمینه تولید ترشی سعی کردهایم تا محصولات خاصی را به بازار ارایه کنیم که بخش قابل توجهی از آنها مخصوص منطقه هرمزگان باشد؛ ما حدود 10 نوع ترشی در سبد فروش خود به مشتریان ارایه میکنیم که شامل انواع مختلفی از ترشی انبه و ترشیهای خاص منطقه هرمزگان و غیره. است که خوشبختانه به تولید انبوه رسیده است.
تا چه میزان به هدف اولیهای که در نظر داشتید رسیدهاید؟
تولیدات ما باکیفیت و بدون استفاده از مواد نگهدارنده به مشتریان عرضه میشوند و این موضوع باعث شده تا هرسال افزایش تولید داشته و در حال رقابت در بازارهای داخلی و خارجی باشیم. علاوه بر تولید ترشیجات و شوریجات در زمینه بستهبندی و تولید محصولات دیگر هم فعالیت داریم و در آینده نزدیک قرار است اولین خط تولید رب را در منطقه هرمزگان راهاندازی کنیم.
به نظر میرسد مصرف کننده ایرانی در بحث ترشیجات استقبال کمتری از نمونههای شرکتی میکند، با توجه به این موضوع چطور تصمیم به تجارت در این زمینه گرفتید؟
مصرفکنندگان ما حق دارند، به این دلیل که ضوابط و مقررات در برخی از واحدهای تولیدی رعایت نشده و به وفور گزارشاتی به مردم رسیده و در این باره بسیار شنیدهاند؛ این مسائل باعث شده بیاعتمادی زیادی نسبت به محصولات کارخانهای در کشور بوجود بیاید ؛ ما در کارخانه خودمان این تضمین را به مشتری میدهیم که محصولاتمان فاقد مواد نگهدارنده است و با شیوه سنتی تولید میشود؛ من در بیش از 1900 نمایشگاه بومی،داخلی وکشوری شرکت کردهام و در 17 سال کاری بر اساس ذائقه مردم پیش رفتهام تا محصولاتی بر این اساس تولید کنم؛ بنابراین فکر میکنم تولیدکنندگان باید نقاط قوت و ضعف را شناسایی کنند و محصولی تولید کنند تا بر اساس ذائقه مشتری باشد. خدا را شکر میکنم که در حال حاضر به ندرت مشتری ناراضی از محصولات شرکتم دارم و اگر نارضایتی وجود داشته باشد، قطعا از طریق تلفن صدای مشتری قابل رسیدگی خواهد بود.
باوری وجود دارد که بر طبق آن برخی مصرف کنندگان محصولات کارخانهای را به دلیل وجود مواد نگهدارنده بی کیفیت و غیر سالم میدانند،آیا این موضوع در رابطه با تمامی محصولات کارخانهای صدق میکند؟
با ذکرمثالی در این باره توضیح میدهم؛ «سیر» محصول شناخته شدهای است اما زمانی که ترشیده میشود بدون استثناء تیره و کدر میشود ولی مردم ما دوست دارند سیر سفید مرواریدی در شیشه ببینند؛ تولید کننده مجبور میشود این سیر را رنگ زدایی کرده و با محلولی سفید نگه دارد به ایندلیل که قصد دارد به سود و تولیدی خوب برسد لذا چیزی را تولید میکند که بازار دوست دارد، به همین دلیل توصیه من به مشتریان این است که به رنگ محصول دقت کنند ولی کیفیت را از یاد نبرند؛ اگر محصولی بهدست شما میرسد که رنگ کدرتری دارد متوجه باشید که کیفیت بالاتری دارد، محصولی که شفاف باشد و تغییر رنگی در آن صورت گرفته نباشد،قطعا با استفاده از روشهای خاصی به این شفافیت رسیده نه به شکلی طبیعی؛ محصولات باید رنگی طبیعی داشته باشند و با روشهای غیرمجاز بهصورتی غیر طبیعی درنیامده باشند؛ بهطور مثال سیر سفید مرواریدی طرفدار بیشتری دارد و شاید سیری که تغییر رنگ کدر داشته باشد طرفداری نداشته باشد درحالیکه دومی قطعاً کیفیت بهتری دارد. متأسفانه فرهنگ مصرف در جامعه ما فرهنگ درستی نیست و تولیدکنندگان و مصرفکنندگان را به چالش کشیده و هر دو گروه را با مشکل مواجه کرده است.
چه پیشنهادی به مصرف کنندگان برای اعتماد و خرید از محصولات کارخانهای دارید؟
پیشنهاد من این است که مردم به هر محصولی با دید بد نگاه نکنند چون ما تولید کنندهها تمام سعی خود را میکنیم تا محصولاتی عالی و با کیفیت به مشتریان بدهیم؛ما در کنار مصرف کننده است که میتوانیم بایستیم و دوام بیاوریم و اگر مصرف کننده ما را انتخاب نکند ما قادر به تولید نیستیم، پس ما تمام تلاشمان را میکنیم که مصرف کننده از ما راضی باشد و مشتری هم با استقبال از محصولات ما و رضایت از خرید ما را تشویق میکند، ما توقع داریم مشتری درصورت عدم رضایت شرکت را مطلع کند، تا مصرف کننده و تولید کننده در کنار هم برای تولید محصولات بهتر قرار بگیرند و در واقع با این کار سعی در کمک به تولید کننده در ارایه محصولات بهتر بکنند.
در شرایط اقتصادی حال حاضر صنعت غذا با چه مشکلاتی روبهروست و چه باید کرد؟
ما در واحدهای تولیدی با سه مشکل اساسی روبهرو هستیم؛ اولین مشکل چالشهایی است که از طریق بانکها به تمامی واحدها وارد شده و دومین مشکل نبود سیستمهای اداری و ضوابطهای دست و پاگیر اداری است و در آخر کمبود سرمایه در واحدهای تولیدی بواسطه شرایط فعلی کشور از مشکلات اساسی ما است لذا مسؤولان اگر قصد دارند کشور را سرپا نگاه دارند باید این واحدهای تولیدی را دریابند زیرا این واحدها یکی از بازوهای دولت و کشور هستند و نیاز به حمایت بیشتری از طرف مسؤولان و مردم دارند.