رامین امینی زارع * به گمان نگارنده، یکی از اشتباهات رایج به کاربردن واژه اطلاع‌رسانی به جای متقاعد‌سازی یا اقناع است. اقناع (Persuasion) نقطه اوج مبحث ارتباطات است. مصدر آن قناعت است و قناعت یعنی بسندگی، اشباع، بی‌نیازی و به ثمر نشستن و کامل شدن؛ و این‌ها همه نشانه‌هایی از پیروزی و رضایتمندی است. به‌طور […]
رامین امینی زارع *
به گمان نگارنده، یکی از اشتباهات رایج به کاربردن واژه اطلاع‌رسانی به جای متقاعد‌سازی یا اقناع است. اقناع (Persuasion) نقطه اوج مبحث ارتباطات است. مصدر آن قناعت است و قناعت یعنی بسندگی، اشباع، بی‌نیازی و به ثمر نشستن و کامل شدن؛ و این‌ها همه نشانه‌هایی از پیروزی و رضایتمندی است. به‌طور کلی اقناع هدف اساسی و غایی همه نوع رفتارهای ارتباطی است. ارتباط موفق و مؤثر آن گونه ارتباطی است که نتیجه دلخواه یعنی اقناع را درپی داشته باشد. در این صورت می‌توانیم به آن ارتباط متعالی نیز بگوییم.
مخاطبین با دریافت هر پیام، سه نوع واکنش می‌توانند داشته باشند: رد و نفی، بی‌تفاوتی و خنثی، پذیرش و رضایتمندی. زمانی که حالت پذیرش رخ می‌دهد، می‌توان گفت که گیرنده و مخاطب اقناع شده‌است.
اقناع به عنوان فرایند ارتباطاتی تعریف می‌شود که در آن یک منبع شواهد و نتایجی را بیان میکند و هدف وی غالب آمدن بر دریافت‌کننده و ایجاد تغییری در وی است.
به‌طور کلی، ارتباط متقاعدگرایانه عبارت است از طرح هر پیامی که به قصد شکل‌دادن، تقویت یا تغییر پاسخ‌های شناختی، عاطفی و رفتاری دیگران طراحی شده باشد.
برای این قلم که در بخش کشاورزی، افتخار خدمت دارد،نمونه های موفق در اقناع مخاطبان، نهادهای مالی همچون بانک کشاورزی وبیمه کشاورزی هستند که با جامعه میلیونی مخاطبان خودمراوده مالی وحتی مشاوره فنی دارند، گو این که این هردو نهاد کنشگر در سپهراقتصادی کشور، به تحکیم پایه‌های امنیت غذایی، به عنوان مولفه اساسی امنیت ملی، یاری می‌رسانند.
به طورکلی، مثالی ملموس از تفاوت اقناع و اطلاع‌رسانی را در انواع انتخابات در جهان می‌توان یافت که به صرف اطلاع و شناخت از نامزدها، ممکن است صندوق آرا به نفع آنان باشد یا نباشد، سخن پایانی را از خواجه شیرازهدیه می‌گیرم که:
بس نکته غیر حسن بباید که تا کسی مقبول طبع مردم صاحب نظر شود
* کنشگر ارتباطی
- نویسنده : رامين امينی زارع
