مهندس محمدرضا جمشیدی

بدون شک باید پذیرفت که صحبت‌های دکتر سید جواد ساداتی‌نژاد وزیر پیشنهادی جهادکشاورزی در دفاع از برنامه‌های خود در صحن علنی مجلس که بعدازظهر دوشنبه اول شهریور صورت گرفت، نه تنها فراتر از انتظار بود، بلکه اشراف کامل وی از جزیی‌ترین مسایل بخش تا بنیادی‌ترین معضلات تاریخی کشاورزی نظیر سنددار کردن زمین‌های کشاورزی و… در نگاه نخست نشان داد که ساداتی‌نژاد توان اجرایی‌کردن برنامه‌هایش را دارد.
نگاه درست و اصولی بر روی مهم‌ترین معضلات تاریخی بخش کشاورزی نشان داد که شاید او بهترین گزینه فعلی برای سکانداری بخش کشاورزی باشد.
تدوین 25 راهبرد برای رفع چالش‌های بخش کشاورزی، تدوین لایحه سازمان جهادسازندگی در راستای کاهش مهاجرت از روستاها، تدوین برنامه اقتدار غذایی در خاورمیانه و… و از همه مهمتر ادبیات و تسلط او در تشریح برنامه‌ها حاکی از آن است که برنامه‌اش را راساً و با تسلط بر شناخت از وضعیت موجود تدوین کرده که همین امر بارقه‌های بسیاری را نزد فعالان بخش کشاورزی روشن کرده است.
ساداتی‌نژاد که در قامت رییس کمیسیون کشاورزی مجلس تلاش‌های بسیاری در شورای قیمت‌گذاری محصولات کشاورزی داشت و در بسیاری از موارد کمیسیون کشاورزی در بزنگاه‌ها به‌خوبی به ایفای نقش پرداخت با تسلطی که بر نکات موجود در برنامه‌اش دارد، به نظر می‌رسد درصورت توان جلب حمایت دولت، بتواند کشتی بخش کشاورزی را در همین مدت 4 ساله به رغم همه تنگناها و مشکلات ساختاری به ساحل آرامش برساند.

بیشتر بخوانید: «د‌‌‌‌‌فتر سلامت مشتریان» New Holland آغاز به کار کرد‌‌‌‌‌

تأکید ساداتی‌نژاد و تمرکز بر روی 16 چالش بخش کشاورزی که شناسایی شده و براساس آن با برنامه سیستمی، 25 راهبرد ارایه کرده و همچنین با تأکید بر استفاده از ظرفیت تشکل‌ها و انجمن‌های صنفی که از نزدیک دستی بر آتش دارند، از جمله مواردی است که فعالان بخش کشاورزی را به آینده امیدوار ساخته است.
ساداتی‌نژاد صراحتاً اعلام کرد که ما کشاورزی را اقتصاد می‌دانیم و نگاه غیراقتصادی، غیرتجاری و معیشتی را قبول نداریم و یا این‌که تأکید کرد کشاورزی حساب و کتاب و قیمت تمام شده دارد و باید قیمت واقعی آن محاسبه شود.
تأکید بر اختصاص یارانه به کشاورزی مانند همه کشورهای دنیا برای جذب سرمایه‌گذاران و تلاش برای حذف واسطه‌ها و نقش مؤثر بخش خصوصی و تشکل‌های صنفی نیز از جمله مواردی بود که بارقه‌های امید بسیاری را نزد اهالی بخش کشاورزی و حتی صنایع تبدیلی ایجاد کرد.
اگرچه سکانداری وزیری با این زاویه دید، بسیار زیبنده است، اما به راستی آیا ساداتی‌نژاد ابزار تحقق این آرمان‌ها که برخی از آنها در طول 4 دهه تلاش نیز محقق نشده را دارد؟
آیا دولت این باور را نسبت به وزیر جهادکشاورزی‌اش دارد تا ابزار لازم برای تحقق این آرمان‌ها را در اختیارش قرار دهد؟
به راستای رییس‌جمهوری که به حق بارها بر مسأله معیشت مردم تأکید کرده، این فضا را در اختیار وزیری که با بیش از 4.5 میلیون بهره‌بردار سروکار دارد و هنوز هم 11.6 درصد تولید ناخالص داخلی، 19 درصد اشتغال کشور و 20 درصد صادرات غیرنفتی در بخش کشاورزی را در خود جای داده، قرار می‌دهد تا در تحقق آرمان‌های اعلام شده همراهی شود، یا مصائب سایر بخش‌ها مانع از انجام این تعهدات خواهد شد؟!
ساداتی‌نژاد نشان داد صاحب برنامه است، بخش را خوب می‌شناسد و درصورت چینش مدیران لایق که بسیاری از آنها امروز از بخش کشاورزی دور مانده‌اند و همچنین حمایت دولت می‌تواند همان گمشده بخش کشاورزی باشد.