انگیزه‌کشی در سال‌ جهش تولید
انگیزه‌کشی در سال‌ جهش تولید

مهندس محمدرضا جمشیدی جمشید مغازه‌ای، دبیر انجمن صنفی صنایع بیسکوئیت، شیرینی و شکلات چند روز پیش از کمبود شدید روغن در صنایع غذایی خبر داد و اعلام کرد که درصورت تأمین نشدن روغن صنایع بیسکوئیت، شیرینی و شکلات فعالیت این صنایع حداکثر تا اواسط تیرماه ادامه خواهد یافت. یکی دو روز بعد هم میررضوی، دبیر […]

مهندس محمدرضا جمشیدی

جمشید مغازه‌ای، دبیر انجمن صنفی صنایع بیسکوئیت، شیرینی و شکلات چند روز پیش از کمبود شدید روغن در صنایع غذایی خبر داد و اعلام کرد که درصورت تأمین نشدن روغن صنایع بیسکوئیت، شیرینی و شکلات فعالیت این صنایع حداکثر تا اواسط تیرماه ادامه خواهد یافت.
یکی دو روز بعد هم میررضوی، دبیر انجمن صنایع کنسرو ایران در گفت‌وگو با رسانه‌ها از رو به اتمام بودن ذخایر روغن صنایع غذایی خبر داد تا جدی بودن این مسأله برای همگان آشکار شود.
روغن بی‌شک یکی از مواد اولیه اصلی صنایع غذایی به شمار می‌رود که کمبود و یا حتی گرانی قیمت آن نقش به‌سزایی در صادرات و ارزآوری چند صنف این صنعت به‌خصوص شیرینی و شکلات، کنسرو و… ایفا می‌کند.
یعنی به‌عبارتی فقط گران شدن روغن به‌عنوان یکی از سه ماده اولیه اصلی تولید شیرینی و شکلات به‌راحتی بازار حدود 700 میلیون دلاری این صنعت را تهدید و کشور را از مواهب ارزآوری و اشتغالزایی بالای این صنعت که مجهز به جدیدترین ماشین‌آلات و فناوری روز دنیاست، محروم می‌سازد.
اگرچه از دیرباز همواره فعالان این صنعت برای تأمین هر سه ماه اولیه اصلی موردنیاز خود یعنی آرد، شکر و روغن که تنظیم بازار هر سه در اختیار دولت است با مشکلات بسیاری اعم از کمبود، محدودیت‌های وارداتی و گرانی تولید داخل دست و پنجه نرم کرده‌اند، اما این‌بار سرباز زدن شرکت بازرگانی دولتی از اجرای مصوبه ستاد تنظیم بازار برای تحویل روغن امانی به تولیدکنندگان صنعت شیرینی و شکلات مشکل‌ساز شده است.
به‌راستی در سال جهش تولید، برخورد اینگونه با تولیدکنندگان که در صف نخست صادرات غیرنفتی قرار دارند، چه توجیهی می‌تواند داشته باشد؟!
و در سال جهش تولید کارشکنی یا سهل‌انگاری در راستای تأمین مواد اولیه صنعتی که فقط به تنهایی 80 هزار شغل مستقیم ایجاد کرده و به مخاطره افکندن سرنوشت بالغ بر 300 کارخانه فعال این صنف با چه ادله‌ای توجیه خواهد شد؟!
میزان نیاز سالانه روغن صنف شیرینی و شکلات 300 تا 350 هزار تن برآورد می‌شود که به نظر می‌رسد با کوچکترین تدبیری قابل تأمین بوده و به راحتی بتوان بر این مشکل فائق شد، اما هنوز معلوم نیست که متولیان چگونه و با چه ادله‌ای از انجام یک مصوبه سرباز زده‌اند که چنین داد و فغان یک دبیر انجمن صنفی صنایع غذایی را به هوا بلند کرده‌اند؟
و سرانجام این‌که اگر به هر دلیلی این روزها هم سپری شود و مشکل این صنعت پرمزیت مرتفع نشود چه نهادی پاسخگوی تبعات بی‌شمار این نقصان خواهد بود؟!
سال گذشته به‌دلیل همین مشکلات شاهد کاهش 40 درصدی صادرات شیرینی و شکلات بودیم، امسال هم با توجه به بهاری که این صنعت در حال سپری کردنش است، به نظر می‌رسد سال خوش فرجامی در انتظارش نخواهد بود.

  • نویسنده : محمدرضا جمشیدی