مسدود‌کننده‌های نور خورشید راهی برای خنک شدن زمین
مسدود‌کننده‌های نور خورشید راهی برای خنک شدن زمین

ترجمه و تدوین: لیا امیدوار * ایالات متحده آمریکا می‌خواهد با بازتاب نور خورشید به فضا، زمین را خنک کند. این طرح که شامل پمپاژ ذرات مسدود کننده نور خورشید به اتمسفر فوقانی است، هنوز در مرحله تحقیقات اولیه است. طرفداران این طرح ادعا می‌کنند که با اجرای این پروژه می‌توانند اثرات مخرب تغییرات آب […]

ترجمه و تدوین: لیا امیدوار *

ایالات متحده آمریکا می‌خواهد با بازتاب نور خورشید به فضا، زمین را خنک کند. این طرح که شامل پمپاژ ذرات مسدود کننده نور خورشید به اتمسفر فوقانی است، هنوز در مرحله تحقیقات اولیه است.
طرفداران این طرح ادعا می‌کنند که با اجرای این پروژه می‌توانند اثرات مخرب تغییرات آب و هوایی را کاهش داده و حتی قطب‌ها را دوباره منجمد کنند؛ اما منتقدان بر این باورند که اجرای این طرح می‌تواند اثرات ناشناخته‌ای بر سلامتی انسان داشته باشد.
آیا مسدود کردن نور خورشید می‌تواند تغییرات آب و هوایی را متوقف کند؟
کاخ سفید در حال بررسی یک برنامه تحقیقاتی پنج ساله است تا ارزیابی کند که چگونه مداخله در تابش نور خورشید می‌تواند به مبارزه با تغییرات آب و هوایی کمک کند. محققان، چندین روش مختلف برای جلوگیری از تابش نور خورشید را بررسی خواهند کرد. این روش‌ها عبارتند از “درخشش ابرهای دریایی” که در این روش، ابرها درخشان‌تر می‌شود تا پرتو‌های خورشیدی را منعکس کند. روش دیگر، نازک شدن ابرهای سیروس است که در آن ابرهایی که تابش مادون قرمز را جذب می‌کنند، حذف می‌شوند. اما بحث برانگیزترین تکنیک تزریق آئروسل در استراتوسفر است.

بیشتر بخوانید: پرورش سبزیجات در آب دریا تامین کننده نیاز غذایی میلیاردها انسان

در این فرآیند، هواپیما‌ها یک آئروسل، مانند دی اکسید گوگرد را به داخل استراتوسفر می‌پاشند. این غبار، ذرات خورشید را به سمت بالا منعکس کرده و زمین را سایه می‌اندازد. این روش پیش از این به طور تصادفی عمل کرده است. در سال 1991 فوران کوه پیناتوبو در فیلیپین، هزاران تن دی اکسید گوگرد در هوا رها کرد که سبب شد دمای کره زمین به طور موقت، نیم درجه سانتیگراد کاهش یابد. محققان دانشگاه ییل معتقدند که روش تزریق می‌تواند به طور فرضی، قطب‌ها را نیز دوباره منجمد کند. براساس این طرح 125 جت بلند پرواز به‌صورت دوره‌ای ذرات را در عرض‌های جغرافیایی 60 درجه شمالی و جنوبی- تقریباً در آلاسکای شمالی و نوک جنوبی پاتاگونیا- در فضا می‌پاشند. این ذرات به آرامی به سمت قطب‌ها رفته و زمین را تا دو درجه سانتیگراد سرد می‌کنند. محققین معتقدند که در طرح آنها منافع جهانی بالقوه وجود دارد که حدود 11 میلیارد دلار هزینه خواهد داشت. این طرح اما مشکلاتی نیز دارد؛ به عنوان مثال اجرای این طرح به 175 هزار پرواز ذره‌پاشی در سال نیاز دارد که میلیون‌ها تن گازهای گلخانه‌ای را در هوا آزاد می‌کند. بنابراین محققین هشدار می‌دهند که برای مقابله با تغییرات آب و هوایی، جهان باید به سرعت، وابستگی خود را به سوخت‌های فسیلی کاهش دهد. آنها می‌گویند روش ذره‌پاشی، جایگزینی برای کربن‌زدایی نیست؛ یعنی صرفاً علائمِ تغییرات اقلیمی را برطرف کرده، اما بیماری را درمان نمی‌‌کند.

*‌ سردبیر مجله کشاورزی و توسعه پایدار

منبع: یورونیوز

 

  • نویسنده : لیا امیدوار