مهندس محمدرضا جمشیدی وزیر جهادکشاورزی در نشست صبحانه‌کاری با نمایندگان بخش خصوصی به صراحت اعلام کرد که او نیز مانند فعالان بخش خصوصی اعتقادی به قیمت‌گذاری دستوری ندارد و بر استفاده از توان تشکلها در اتخاذ تصمیم‌های درست تأکید دارد. او در بخش دیگری از صحبت‌هایش با اشاره به قانون تمرکز وظایف و اختیارات مربوط […]
مهندس محمدرضا جمشیدی
وزیر جهادکشاورزی در نشست صبحانه‌کاری با نمایندگان بخش خصوصی به صراحت اعلام کرد که او نیز مانند فعالان بخش خصوصی اعتقادی به قیمت‌گذاری دستوری ندارد و بر استفاده از توان تشکلها در اتخاذ تصمیم‌های درست تأکید دارد.
او در بخش دیگری از صحبت‌هایش با اشاره به قانون تمرکز وظایف و اختیارات مربوط به بخش کشاورزی که بر ساماندهی تشکلها نیز تأکید دارد، اعلام کرد که جهادکشاورزی به واگذاری امور به تشکلها اعتقاد دارد، اما لازمه ورود به این عرصه وجود تشکلهای یکپارچه و قدرتمند است.
این سخنان وزیر به نوبه خود بسیار با اهمیت است و اگر در این دوره 4 ساله فقط نیمی از آن تحقق یابد گام بلندی در راستای زدودن بسیاری از نارسایی‌های فعلی برداشته خواهد شد.
اما چرا تشکلهای قدرتمند در بخش کشاورزی و صنایع غذایی نداریم؟!
مهمترین دلیلش این است که در باور اکثر وزرای پیشین جهادکشاورزی اصل 44 قانون اساسی، خصوصی‌سازی، واگذاری امور به تشکلها و… در حد شعاری بیش مورد توجه قرار نگرفته است.
بیشتر بخوانید: رونمایی از تراکتور 2021 که سنسور زمان آبیاری دارد
بپذیریم اگر تشکلها توسط بدنه دولت جدی گرفته نشوند و بخشی از امور تصدی‌گری به آنها واگذار نشود، طبیعی است که اعضای آن تشکلها هم از تشکل خود حمایت نمی‌کنند و در بخش کشاورزی شاهد تشکلهای منسجم و قوی نخواهیم بود.
آقای وزیر! شما که درد را به خوبی می‌شناسید و نسخه درمان آن را هم به همراه دارید، شایسته است در نظر داشته باشید که در گذشته‌ای نه چندان دور در همین بخش کشاورزی با وجود آنکه ده‌ها تشکل و در صنایع غذایی نیز 30 تشکل صنفی فعال وجود دارند که از وزارت کار و اتاق بازرگانی مجوز اخذ کرده‌اند، اما همواره با ظهور تشکلهای موازی که از سوی وزارت جهادکشاورزی مجوز فعالیت گرفته‌اند در عمل دچار سردرگمی و موازی‌کاری شده‌‌اند، یعنی به عبارتی بخشی از عدم یکپارچگی فعلی زائیده بخش دولتی است.
طبیعی است که وقتی تعدد مراکز صدور مجوز با آرمان‌های یکسان وجود داشته باشد، صحبت از یکپارچگی تشکلها و وجود تشکلهای قدرتمند اندکی بی‌انصافی است.
به نظر می‌رسد اگر در این دوره عزم جدی بر واگذاری امور به تشکلها وجود داشته باشد و سازوبرگ ادغام تشکلها موازی فراهم شود، آرمان‌هایی که در میان فعالان بخش خصوصی از آن یاد کردید قابل تحقق خواهد بود.
- نویسنده : محمدرضا جمشیدی
