ترجمه و تدوین: لیا امیدوار * کشت عمودی در محیط سربسته میتواند بازده محصول را افزایش دهد، به محدودیت زمین کشاورزی فائق آید و حتی اثرات مخربی که کشاورزی بر محیطزیست میگذارد را کاهش دهد، که این کار را با قطع کردن زنجیره ای که مواد غذایی را حمل میکند تا به دست مصرف کننده […]
ترجمه و تدوین: لیا امیدوار *
کشت عمودی در محیط سربسته میتواند بازده محصول را افزایش دهد، به محدودیت زمین کشاورزی فائق آید و حتی اثرات مخربی که کشاورزی بر محیطزیست میگذارد را کاهش دهد، که این کار را با قطع کردن زنجیره ای که مواد غذایی را حمل میکند تا به دست مصرف کننده برساند، انجام میدهد. کشت عمودی در محیط سربسته را میتوان اینگونه تعریف کرد: کشت محصول بر روی پشتههایی که روی یکدیگر قرار گرفته اند که در محیطی بسته و کنترل شده نگهداری میشوند. با استفاده از رفهایی که به شکل عمودی روی یکدیگر سوار شده اند، کشت عمودی به طور معنی داری مقدار زمین مورد نیاز برای کشت محصول را- در مقایسه با روشهای سنتیِ کشت- کاهش میدهد. این نوع کشاورزی بیشتر مورد اقبال کشاورزی شهری یا مناطق مسکونی- مزروعی ست چون این توانایی را دارد تا در فضای محدودی رونق یابد. کشت عمودی از آن جهت منحصر به فرد است که برخی از مدلهای آن برای رشد گیاه به خاک نیاز ندارد. بیشتر آنها یا هیدروپونیک (آب کشت) هستند که در آن گیاه برای رشد، درون ظرفی مملو از آبِ غنی شده با مواد مغذی قرار میگیرد، و یا ایروپونیک (هوا کشت) هستند که در این نوع ریشههای گیاه به صورت منظم با آب و مواد مغذی اسپری میشود. در این نوع از کشاورزی از نور مصنوعی به جای نور طبیعی استفاده میشود.
از مزایای شاخص کشت عمودی در فضای بسته میتوان به کشاورزیِ شهری پایدار، افزایش بازده محصولات و کاهش هزینه کارگر اشاره کرد. کشت عمودی میتواند متغیرهایی چون نور، رطوبت و آب را در تمام طول سال با دقت کنترل کند و کیفیت مواد غذایی را با محصولات مطلوبی که تولید میکند، افزایش دهد. با مصرف آب و انرژی کمتر در این نوع از کشاورزی، منابع انرژی بیشتر و بهتر حفظ میشوند. طبق برآوردها در کشت عمودی تا هفتاد درصد آب کمتری نسبت به کشاورزی سنتی مصرف میشود. در این نوع از کشاورزی استفاده از نیروی کار نیز به شدت کاهش مییابد، چون رباتها به کار کاشت، برداشت و لجستیک نظارت دارند که این مهم چالش مربوط به کمبود نیروی کار در صنعت کشاورزی را مرتفع میسازد.
* روزنامهنگار و سردبیر مجله کشاورزی و توسعه پایدار
- نویسنده : لیا امیدوار