مریم حق بیان
اقتصادسبز آنلاین: نگاهی به قیمت بنزین در اروپا نشان می‌دهد وضع مالیات بر سوخت باعث شده مصرف سوخت تا حد زیادی کاهش یابد و بسیاری از مشکلات اقتصادی و زیست محیطی کنترل شود. این در حالی‌ست که مردم در کشورهای فقیر و کشورهای تولید کننده و صادر کننده نفت که قیمت بنزین در آنها ارزان تر است در مقایسه با متوسط مصرف در کشورهای اروپایی، پنج برابر بیشتر سوخت مصرف می‌کنند، این مسأله سبب بروز برخی معضلات جدی در بخش اقتصاد و محیط زیست در این کشورها شده است.
کشورهای اروپایی با وضع مالیات بر سوخت توانسته‌اند نه تنها مصرف سوخت را کنترل کنند که شهروندان خود را به استفاده بیشتر از وسایل حمل و نقل عمومی تشویق نمایند. البته ناگفته نماند که حمل و نقل عمومی در کشورهای اروپایی وضعیت مناسبی دارد.
فرآورده‌های سوختی نظیر گازوئیل، بنزین، سوخت جت و نفت سفید، حدود ۶۳% حجمی هر بشکه از نفت خام را تشکیل داده‌اند. در سال ۲۰۲۲ میزان تولید فراورده‌های پالایشی در جهان ۹۳ میلیون بشکه در روز بوده است که از این میان گازوئیل با ۳۴% و بنزین با ۲۸% بیشترین سهم تولید را داشته‌اند. بنزین و گازوئیل به دلیل کاربرد فراوانی که در حمل و نقل و جابجایی کالاها و مسافران دارند، اثر مسقیم روی هزینه‌های زندگی و رفاه مردم دارند. از این‌رو تمامی دولت‌ها سعی می‌کنند با اتخاذ سیاست‌های مناسب این محصولات را به بهترین شکل به دست مردم و مصرف‌کنندگان برسانند.
در سال ۲۰۲۲، روزانه به صورت میانگین ۲۶ میلیون بشکه (۴ میلیارد و ۱۳۴ میلیون لیتر) بنزین در دنیا تولید شده و به مصرف رسیده است. ایالات متحده با ۱ میلیارد و ۳۱۰ میلیون لیتر در روز تولید و ۱ میلیارد و ۴۵۰ میلیون لیتر در روز مصرف، بزرگترین تولیدکننده و مصرف‌کننده بنزین در دنیا است. خودروهایی با بدنه بزرگ و موتورهای حجیم، جمعیت زیاد، مساحت گسترده و فرهنگ مردم در سفر کردن از عمده دلایل مصرف بالای بنزین در ایالات متحده آمریکا می‌باشند. مصرف کل بنزین یک کشور به تنهایی نمی‌تواند شاخص مناسبی برای بررسی بهینه بودن میزان مصرف آن کشور باشد و باید سنجه‌های دیگری نظیر جمعیت، میزان تولید ناخالص داخلی (GDP) و قیمت نیز بررسی شوند تا به دانشی قابل اتکا و تصمیم‌ساز بدل شود. در این یادداشت، وضعیت مصرف بنزین در ایران و جهان از منظر این سه پارامتر بررسی خواهد شد.
ایالات متحده بیشترین سرانه‌ی مصرف بنزین (مصرف نسبت به جمعیت) در دنیا را دارد. در این کشور، هر نفر به صورت میانگین ۴.۲۶ لیتر بنزین در روز مصرف می‌کند. در آمریکا به ازای هر هزار نفر، ۹۰۸ خودرو وجود دارد. بیش از ۹۰% از وسایل نقلیه در این کشور با سوخت بنزین کار می‌کنند. مصرف بالای بنزین در ایالات متحده در شرایطی رقم می‌خورد که قیمت آن ۱.۰۲۴ دلار به ازای هر لیتر در سال ۲۰۲۲ بوده است. پس از ایالات متحده، کشورهای عربی قطر و امارات به لطف منابع فراوان نفت و گاز و جمعیت کم، سرانه مصرف بالاتر از ۴ لیتر به ازای هر نفر در روز دارند. سایر کشورهای عربی خلیج فارس مانند کویت و عربستان به ترتیب با ۳.۲ و ۲.۲ لیتر به ازای هر نفر دارای سرانه مصرف بالایی هستند. کشورهای نفت‌خیز به دلیل دسترسی به منابع طبیعی نفت و گاز در استفاده از بنزین مزیت دارند، اما سیاست‌گذاری به گونه‌ای انجام می‌شود که از اتلاف منابع و ایجاد عدم‌النفع زیاد برای کشور جلوگیری گردد. سرانه مصرف کشورهای اروپایی حدود ۰.۶ لیتر در روز به ازای هر نفر و تقریبا برابر با میانگین جهانی است. کشورهای اروپایی عمدتا کشورهایی با مساحت کم، شبکه ریلی گسترده و خودروهایی با مصرف کم هستند. علاوه بر این، توسعه صنعت حمل و نقل در این کشورها بر پایه موتورهای دیزلی و در سال‌های اخیر هیبریدی/برقی بوده است.
سرانه مصرف بنزین در ایران حدود ۱.۲۷ لیتر به ازای هر نفر در روز و جزء سرانه‌‌های نسبتا بالا است. سرانه‌ی مصرف بنزین ایران مشابه کشورهایی نظیر لبنان، استرالیا و روسیه است. کشورهای هند و ترکیه نیز کمترین سرانه‌ی مصرف بنزین را دارند که می‌تواند به دلایل مختلف از جمله جمعیت بسیار زیاد هند و استفاده از سایر سوخت‌ها نظیر گازوئیل باشد. ترکیه از جمله کشورهای خاورمیانه است که سرانه مصرف بنزین آن پایین است. بنزین سهم ۹ درصدی از سبد سوخت این کشور را تشکیل می‌دهد و عمده سوخت آن توسط گازوئیل تامین می‌شود و صنعت حمل و نقل در این کشور مشابه اروپا دیزل‌محور است.
شاخص مهم دیگر در میزان مصرف بنزین، بزرگی اقتصاد و میزان تولید ناخالص داخلی کشورها است. مصرف بنزین دارای دو وجه است. یک وجه آن «مصرف رفاهی» است که شامل استفاده در خودروها، موتورسیکلت‌ها و سایر وسایل حمل و نقل شخصی است و وجه دیگر آن «مصرف خدماتی» است که شامل حمل و نقل کالا و وسایل حمل و نقل عمومی می‌باشد. بررسی‌ها نشان می‌دهد بزرگی اقتصاد یک کشور با هر دو وجه مصرف بنزین ارتباط مستقیم دارد؛ به این معنا که کشورهایی با تولید ناخالص داخلی بیشتر، دارای مصرف بنزین بیشتر در بخش خدمات هستند و از سمت دیگر مردم این کشورها به دلیل درآمد سرانه‌ی بالاتر در وجه رفاهی نیز توانایی استفاده‌ی بیشتری از بنزین دارند. ایران در مقایسه با کشورهایی با اقتصاد تقریبا برابر، بنزین بیشتری مصرف می‌کند و میزان مصرف کل بنزین آن نزدیک به مصرف کشورهایی نظیر برزیل، کانادا و روسیه است که دارای اقتصادی چندین برابر بزرگتر از آن هستند (لازم به ذکر است میزان تولید ناخالص داخلی ایران در سال ۲۰۲۲، ۳۵۰ میلیارد دلار در نظر گرفته شده است)
نمودار قبلی شاخصی است که میزان بازده و بهره‌وری مصرف بنزین در کشورها را نشان می‌دهد. برای فهم بهتر و تحلیل راحت‌تر، می‌توان میزان GDP هر کشور را به میزان مصرف بنزین تقسیم کرد. در واقع این بررسی نشان می‌دهد که به ازای مصرف یک لیتر بنزین در روز، میزان تولید ناخالص داخلی یک کشور چند دلار است. طبیعتا هرچه عدد این شاخص بیشتر باشد، مطلوب‌تر است و نشان می‌دهد که عملکرد اقتصاد به ازای مصرف برابر بنزین بهتر بوده است و آن کشور توانسته از منابعش بهینه‌تر استفاده کند.
فرانسه و سایر کشورهای اروپایی که سرانه‌ی مصرف پایین‌تری دارند به‌دلیل بزرگ بودن اقتصاد داخلی، در صدر این لیست قرار دارند. ایران و لبنان در انتهای این لیست قرار گرفته‌اند. این دو کشور نسبت به بزرگی اقتصادشان بنزین بسیار زیادی مصرف می‌کنند، یا به عبارت دیگر مصرف بنزین آنها در بخش رفاهی بالا است. قابل ذکر است که اگرچه ایران کشوری نفت‌خیز است و مردم کشور باید از منافع این نعمت خدادادی بهره‌مند شوند اما این موضوع نباید مردم را به سمت مصرف غیربهینه سوق دهد. سایر کشورهای نفت‌خیز مانند کشورهای عربی نیز میزان مصرف و سرانه‌ی مصرف بنزین بالایی دارند، اما به لطف جمعیت کم و اقتصاد نفتی بزرگ، در این کشورها درآمد سرانه بسیار بالا است و مفهوم بهینه‌سازی و ناترازی برای آنها و کشوری مانند ایران متفاوت است.
تاکنون مصرف بنزین از دو منظر جمعیت و GDP بررسی شد. قیمت عامل مهم دیگری است که به‌صورت مستقیم روی میزان مصرف بنزین کشورها اثر می‌گذارد. در بیشتر کشورها قیمت بنزین عددی متغیر است که تابع عوامل مختلفی از جمله قیمت نفت خام، هزینه‌های عملیاتی و پالایشگاهی، هزینه‌ی توزیع و بازاریابی، میزان عرضه و تقاضا و مالیات است. در واقع دولت‌ها با تغییر میزان مالیات، اثرات اجتماعی و رفاهی افزایش قیمت و میزان مصرف بنزین را کنترل می‌کنند و از قیمت‌گذاری به‌صورت دستوری پرهیز می‌کنند.
به عنوان مثال در آمریکا قیمت نفت خام با سهم ۶۰ درصدی بیشترین تاثیر را روی قیمت بنزین دارد، هزینه‌های عملیاتی و بازاریابی حدود ۲۵% و مابقی نیز سهم مالیات است.
انرژی کالای خصوصی است نه عمومی و باید دید که چگونه با اتخاذ سیاست‌های یارانه‌محور، دولت‌ها سعی در تعیین قیمت حامل‌های انرژی مانند بنزین داشته‌اند. کم‌کردن هزینه‌ها از طریق تثبیت قیمت ساده‌ترین اقدامی است که دولت‌ها برای دستاوردسازی انجام می‌دهند اما باید توجه داشت سیاست تثبیت آثار مخرب زیادی دارد که ایجاد توزیع ناعادلانه، کم‌شدن عرضه و ایجاد بازار سیاه و قاچاق، کاهش درآمدهای دولت و تشدید کسری بودجه از جمله‌ی آنها هستند.
ایران پس از ونزوئلا کمترین مقدار قیمت بنزین را دارد. قیمت هر لیتر بنزین در ایران به‌صورت آزاد حدود ۷ سنت (دلار ۴۲ هزار تومان) است، درحالی که میانگین قیمت بنزین در دنیا حدودا ۱.۳ دلار به ازای هر لیتر است. قیمت بنزین در ایران حتی نسبت به کشورهای نفت‌خیز نیز بسیار پایین‌تر است. به عنوان مثال قیمت بنزین در عربستان ۶۲ سنت و در عراق ۵۷ سنت است. میانگین قیمت بنزین فوب خلیج فارس حدودا ۴۵ سنت به ازای هر لیتر است.
اکنون نوبت آن است که مصرف بنزین نسبت به درآمد سرانه هر کشور بررسی شود. مقایسه‌ی قیمت بنزین به صورت مطلق در کشورهایی مثل ایران و فرانسه با توجه به اختلاف درآمدی که هر شهروند در این دو کشور کسب می‌کند جامع نیست، بنابراین قیمت بنزین باید نسبت به درآمد سرانه‌ی هر شهروند در کشورها بررسی شود.
با توجه به GDP سرانه هر ایرانی (تقریبا ۳,۹۸۰ دلار) و قیمت بنزین برابر با ۷ سنت (قیمت دلار ۴۲ هزار تومان)، هر شهروند قادر به خرید بیش از ۱۵۰ لیتر بنزین در روز است. این در حالی است که هر شهروند آمریکایی با درآمد سرانه‌ی بیش از ۱۹ برابر هر ایرانی، توانایی خرید ۱.۳ برابر این مقدار را دارد. درآمد سرانه هر ایرانی در دنیا متوسط است، در نتیجه قیمت پایین بنزین در کشور باعث شده است که ایران در این شاخص جزء کشورهای برتر قرار بگیرد. علاوه بر این، آمارها نشان می‌دهند که میزان مصرف بنزین در ایران به ازای پیمایش مسافت مشخصی بیشتر از میانگین جهانی است (میانگین مصرف بنزین خودروها در ایران حدود ۱۱ لیتر به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر است) که نشان‌دهنده کیفیت نامناسب خودروهای تولیدی در کنار فرسودگی خودروهای موجود است. علاوه بر مصرف بالای خودروهای تولید داخل، عدم تولید متناسب با تقاضا، عدم واردات و افزایش قیمت خودرو موجب شده است تا عمر نگهداشت خودروها و در نتیجه مصرف سوخت از این منظر نیز افزایش پیدا کند.
بنزین جزء فرآورده‌های پالایشی با هزینه‌ی تمام‌شده بالا است. طبق آمار سایت کدال، میانگین نرخ فروش بنزین پالایشگاه‌ها به دولت برابر 17.382 تومان، تقریبا معادل ۴۱ سنت (نرخ دلار ۴۲ هزار تومان) می‌باشد. با این حال دولت آن را با قیمت 3.5 سنت به صورت سهمیه‌ای و ۷ سنت بدون سهمیه در اختیار مردم قرار می‌دهد. این اختلاف قیمت به صورت بدهی دولت به پالایشگاه‌ها محاسبه می‌شود. طبق اعلام دبیرکل انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پالایش نفت کشور، طلب شرکت‌های پالایشی خصوصی کشور از دولت ۱۵۷ هزار میلیارد تومان می‌باشد.
مرکز مطالعات زنجیره ارزش معتقد است که ادامه‌ی وضعیت موجود ناترازی در وضعیت تولید و مصرف بنزین و عدم منابع کافی برای واردات، دولت را مجبور به انجام اصلاحات خواهد کرد. پس از انقلاب اسلامی، ۱۶ بار قیمت بنزین در فواصل مختلف اصلاح (افزایش) شده است. اولین بار در سال ۵۹ در زمان دولت دوم (ریاست جمهوری شهید رجایی) قیمت بنزین ۲۰۰% رشد کرد. پس از آن نیز در زمان رئیس جمهورهای مختلف اصلاحاتی صورت گرفت. بیشترین میزان رشد قیمت در سال ۸۶ در زمان دولت نهم (ریاست جمهوری آقای احمدی‌نژاد) رخ داد که در آن سال قیمت بنزین از 000/1 ریال به 000/4ریال افزایش یافت و ۴ برابر شد. اما آخرین مورد اصلاح قیمت بنزین در آبان سال ۹۸ اتفاق افتاد که قیمت آن ۲۰۰% رشد یافت. این اصلاح منجر به واکنش مردم شده و به نتایج مطلوبی دست پیدا نکرد و هزینه‌ی اصلاحات بعدی را نیز افزایش داد. در سال ۹۸ اطلاع‌رسانی کافی از سوی مسئولین امر صورت نگرفت و مردم که از بی‌ثباتی متغیرهای کلان اقتصادی رنج می‌بردند، افزایش قیمت‌ها را به حساب کسری بودجه و مخارج دولت گذاشته و اعتراض کردند. با این تفاسیر به نظر می‌رسد که در اصلاحات بعدی هرچه نقش دولت کمرنگ‌تر باشد و اقناع بهتری صورت بگیرد نتایج بهتری به دنبال خواهد داشت.
کارایی پایین مصرف انرژی، بالا بودن سرانه‌ی مصرف بنزین نسبت به بزرگی اقتصاد، اتلاف منابع انرژی و ناتراز بودن میزان مصرف و تولید بنزین در کشور از جمله دلایل لزوم اصلاح در وضعیت بنزین کشور است. اما با توجه به تجربه‌ی اصلاحات قبلی، اولا اصلاحات موقتی و اجباری مانند مسکن است و مشکل را از ریشه حل نمی‌کند و پس از مدتی، مجدد دولت‌ها مجبور به انجام اصلاحات خواهند شد و نیاز به تغییر دیدگاه در دولت‌ها وجود دارد. ثانیا اصلاح در وضعیت بنزین نیازمند یک برنامه‌ی جامع و دقیق است و صرف اصلاح قیمت کارساز و جوابگو نخواهد بود. مرکز مطالعات زنجیره ارزش معتقد است که با توجه به خاطره‌ای که از اصلاح قیمت بنزین در سال ۱۳۹۸ وجود دارد، دولت دیگر توانایی اصلاح صرف قیمتی در حوزه‌ی بنزین را ندارد و باید اصلاح قیمت ذیل یک کلان‌ایده تعریف شود.
در کشورهای نفتی، دولت‌ها با اعطای یارانه و تخصیص درآمد حاصل از فروش نفت سعی در کاهش هزینه‌ها و دستاوردسازی دارند و مردم این کشورها نیز به انرژی ارزان عادت کرده و انتظار دارند پول نفت مستقیم وارد سفره‌ی زندگی آنها شود. این طرز فکر یکی از اشکال بیماری هلندی است که متاسفانه در ایران نیز نهادینه شده است. اعطای یارانه به بنزین علاوه بر تمام مضرات گفته شده، سهم سوخت در سبد خانوار را کاهش می‌دهد و مردم را به سمت استفاده از خودروهای شخصی برای سفر و تردد درون شهری سوق می‌دهد. این امر باعث کاهش سرمایه‌گذاری در بخش حمل و نقل عمومی و ریلی و کاهش بلیط قطار و اتوبوس و ایجاد صف‌های طولانی در حوزه‌ی حمل و نقل عمومی می‌گردد. در حال حاضر عادلانه کردن یارانه‌های انرژی یک گام رو به جلو در جهت اصلاح وضعیت انرژی در کشور خواهد بود. اعطای یارانه بنزین به خودروها موجب بهره‌مندی بیشتر اقشار از این منبع ملی می‌گردد. این در حالی است که مشکلات ناشی از ناترازی و کسری بودجه و ایجاد تورم، تمام اقشار جامعه خصوصا قشر ضعیف را تحت تاثیر قرار می‌دهد. قانون هدفمندی یارانه‌ها گامی مثبت و رو به جلو در این زمینه بود، اما متاسفانه تنها در سطح اصلاحات قیمتی و توزیع یارانه‌ی نقدی باقی ماند و سایر ابعاد ذکر شده مغفول ماند . آمار به دست آمده نشان می‌دهد قیمت بنزین در کشورهای اروپایی در مقایسه با آمریکا و چندین کشور نفت خیز دنیا، دو برابر بیشتر است. امریکا تنها کشوری ست که از قانون کلی پیشرفته بودن و گران بودن سوخت پیروی نمی‌کند. در بسیاری از کشورهای اروپایی قیمت بنزین بسیار بالاتر از قیمت جهانی آن است. چون مصرف بنزین باعث آلودگی محیط زیست شده برای دولت و جامعه هزینه‌های زیادی به دنبال دارد در اکثر کشورهای اروپایی نه تنها به مصرف کننده بنزین یارانه ای پرداخت نمی شود که از مصرف کنندگان بنزین مالیات نیز اخذ می‌گردد.
سیاستگذاری‌های صحیح، استفاده از ماشین‌های با کیفیت و جمعیت کم در اروپا باعث شده پیامدهای منفی مصرف بنزین در اروپا تا حد زیادی قابل کنترل باشد. این درحالی ست که بیشترین مصرف بنزین و به دنبال آن بالاترین آسیب به محیط زیست در کشورهای پرجمعیت آسیایی اتفاق می‌افتد.
هلند، گران ترین کشور اروپایی در قیمت بنزین
در این بخش از مطلب قیمت بنزین در اروپا به کشور هلند که گران ترین قیمت را برای بنزین دارد می‌رسیم: طبق آمار منتشر شده، مصرف کنندگان بنزین در هلند بالاترین قیمت را پرداخت می‌کنند. در این کشور هر ۵۰ لیتر بنزین در حدود 760.5 پوند به فروش می‌رسد. این امر باعث شده صنعت خودروسازی در این کشور اروپایی به سمت تولید ماشین‌های سازگارتر با محیط زیست به پیش برود. هلند قصد دارد استفاده از خودروهای بنزینی و دیزلی در این کشور را تا سال ۲۰۲۵ ممنوع کند. ترویج استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی، افزایش دوباره قیمت بنزین و تبلیغ ماشین‌های برقی سازگار با محیط زیست از دیگر برنامه‌های دولت هلند برای کاهش مصرف سوخت و جلوگیری از آسیب‌های ناشی از مصرف سوخت‌های فسیلی در این کشور می‌باشد. در حال حاضر قیمت هر لیتر بنزین در هلند 1.44 یورو معادل 1.93 دلار می‌باشد و قرار است در ماهی آتی گران‌تر شود.
ایتالیا در رده دوم گران‌ترین کشورهای دنیا در قیمت بنزین
در باب قیمت بنزین در اروپا بد نیست بدانید که تا قبل از افزایش قیمت بنزین در هلند، ایتالیا گران‌ترین قیمت بنزین را در جهان داشت اما با گران شدن بنزین در هلند، این کشور در سال ۲۰۱۷ جایگاه دوم قرار گرفت. براساس آمار اعلام شده هر باک بنزین در ایتالیا حدود 75.15 پوند می‌باشد.
شاید تصور کنید این افزایش قیمت برای وادار ساختن مردم ایتالیا به استفاده کمتر از بنزین و تشویق به استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی صورت گرفته باشد، نگاهی دقیق تر اما نشان می‌دهد این تصور درست نیست: مالیات‌های مستقیم و غیر مستقیم بر نفت در کنار نوسان قیمت نفت در سطح جهانی بر تعیین قیمت بنزین در ایتالیا نقش داشته است. حمل و نقل اولیه، هزینه پالایش، هزینه انبار، هزینه‌های مختلف اداری و درصدی که پمپ بنزین‌ها روی قیمت می‌کشند از دیگر عوامل گران بودن بنزین در ایتالیا به شمار می‌رود. در حال حاضر قیمت هر لیتر بنزین در ایتالیا 1.40 یورو معدل 1.88 دلار می‌باشد. قیمت بالای بنزین در این کشور به دلیل گرانی سوخت به طور کلی در ایتالیا می‌باشد.
فرانسه
در ادامه قیمت بنزین در اروپا به کشور فرانسه می‌رسیم. بنزین در این کشور اروپایی نیز بسیار گران است. براساس آمار اعلام شده هر لیتر بنزین در فرانسه نزدیک به دو دلار قیمت دارد. دولت فرانسه تصمیم دارد تا سال ۲۰۴۰ میلادی استفاده از خودروهای بنزینی و گازوئیلی در این کشور را ممنوع کند. ارتقای سلامت و کنترل مصرف سوخت‌های فسیلی از اهداف این برنامه دولت فرانسه گفته شده است. طبق آمار موجود قیمت هر ۵۰ لیتر بنزین در فرانسه 67.18 پوند می‌باشد.
بریتانیا
همزمان با افزایش قیمت بنزین در اروپا، قیمت سوخت در بریتانیا نیز در سال‌های اخیر افزایش چشمگیری داشته است. افزایش قیمت نفت و گاز و بنزین در بازارهای جهانی به همراه افزایش عوارض دولتی باعث افزایش قیمت بنزین در بریتانیا شده است. براساس آمار منتشر شده قیمت هر لیتر بنزین در بریتانیا هم اکنون 1.88 دلار می‌باشد. قیمت هر باک بنزین در بریتانیا در حال حاضر 65.77 پوند می‌باشد.
دانمارک، یونان و فنلاند
در این بخش از مطلب قیمت بنزین در اروپا به سه کشور دانمارک، یونان و فنلاند می‌رسیم: آمارها نشان می‌دهد هر باک بنزین در دانمارک 72.81 پوند به فروش می‌رسد. تجارت سوخت در دانمارک یک صنعت مهم به شمار می‌رود و بیشتر پمپ بنزین‌ها در این کشور به شرکت‌های بین‌المللی تعلق دارد.
آلمان
در ادامه قیمت بنزین در اروپا به کشور آلمان می‌پردازیم: بنزین در آلمان نیز برای مصرف کننده بسیار بالاست. براساس آمار موجود قیمت هر ۵۰ لیتر بنزین در آلمان 67.55 پوند می‌باشد. شرکت‌های نفتی بزرگ بین المللی در تعیین قیمت بنزین در آلمان نقش مهمی ایفا می‌کند. از دیگر کشورهای اروپایی که قیمت بنزین در آنها گران است می‌توان به پرتغال، سوئد و ایرلند اشاره کرد.
به هر صورت با استناد به قانون کلی رایج می‌توان گفت ارزانی بنزین در کشورهای فقیر یا در حال توسعه که بسیاری از آنها خود صادرکننده نفت هستند سبب بروز مشکلات جدی محیطی شده است. کشورهای اروپایی اما با افزایش قیمت بنزین توانسته‌اند از مشکلات این‌چنینی جلوگیری کنند.
اقتصادسبز آنلاین / اقتصاد سبز آنلاین / اقتصادسبز / اقتصاد سبز / صنایع غذایی / صنعت غذا / کشاورزی / پایگاه خبری صنعت غذا
