مهندس محمدرضا جمشیدی این روزها شاخص تورم در کشور روی قیمت محصولات غذایی و کشاورزی نمود عینی یافته و با توجه به این‌که ماهیت تولیدات بخش کشاورزی به‌گونه‌ای است که حداقل روزانه سه بار مورد نقد آحاد مردم قرار می‌گیرد این اهمیت دوچندان می‌شود، چرا که اگر قیمت اقلام دیگر مصرفی حتی چند برابر بیشتر […]
مهندس محمدرضا جمشیدی
این روزها شاخص تورم در کشور روی قیمت محصولات غذایی و کشاورزی نمود عینی یافته و با توجه به این‌که ماهیت تولیدات بخش کشاورزی به‌گونه‌ای است که حداقل روزانه سه بار مورد نقد آحاد مردم قرار می‌گیرد این اهمیت دوچندان می‌شود، چرا که اگر قیمت اقلام دیگر مصرفی حتی چند برابر بیشتر از محصولات غذایی و کشاورزی افزایش یابد بازهم به اندازه قیمت محصولات این بخش برای مصرف‌کنندگان مشکل‌آفرین و چالش‌برانگیز نخواهد شد.
در میان اقلام غذایی هم بی‌شک محصولات پروتئینی به‌ویژه گوشت قرمز و گوشت مرغ و تخم‌مرغ در صدر و کانون توجه قرار دارد.
در واقع خروجی صنعت پرمزیت دام و طیور در کشور در زمره مهمترین و پرجاذبه‌ترین اقلام در نرخ تورم، سلامت غذایی و… جامعه قرار دارد.
صنعت دامپروری از نظر فراهم بودن زمینه توسعه و ارتقا و همچنین با توجه به دارا بودن بازار مصرف برای تولیدات اعم از داخلی و صادراتی در زمره صنایعی قرار می‌گیرد که درصورت توجه
و سرمایه‌گذاری‌های زیربنایی قادر خواهد بود به‌عنوان یکی از مزیت‌های اقتصادی کشور قد علم کند.
امروزه بالا بودن قیمت نهاده‌های دامپروری به‌ویژه علوفه و وجود حلقه پررنگ دلالان در تأمین آن در فصول حیاتی و از سوی دیگر وابستگی شدید دامپروری به کشاورزی منجر به آن شده تا تحت تأثیر خشکسالی و تغییرات اقلیمی نیز این بخش قرار گیرد، یعنی با بروز هر سال خشکسالی و به دنبال آن افزایش قیمت علوفه قیمت تمام شده این صنعت نیز دچار افزایش شده و در نتیجه بازار محصولات پروتئینی همواره دستخوش نوسان و تغییر است.
نباید از نظر دور داشت که حدود ۷۰ درصد از هزینه‌های تولید در صنایع دام و طیور نهفته در تأمین نهاده و خوراک است و با توجه به وارداتی بودن بخشی از این نیاز بحران‌های سیاسی و بین‌المللی
و نوسان نرخ ارز نیز تأثیر مستقیم روی این صنعت می‌گذارد.
اگرچه قیمت گوشت مرغ و تخم‌مرغ در سال‌های اخیر پرنوسان و افزایشی بوده و حتی چند برابرشده است، اما بی‌شک خودکفایی تولید در این بخش با توجه به محدودیت‌های برشمرده، دستاورد گرانبهایی بوده و به‌طور قطع رسیدن ایران به رتبه هفتم تولید گوشت مرغ و رتبه دوازدهم تولید تخم‌مرغ دنیا گام بلندی به شمار می‌رود.
امروزه کشورهای دنیا با تولید حداقل ۱۰ درصد بیشتر از نیاز داخلی خود و با پرداخت یارانه‌های صادراتی، بازاریابی در کشورهای هدف موردنظر تولیدکنندگان و… دست تولیدکنندگان را می‌گیرند تا تولید و قیمت با کمترین نوسان به راه خود ادامه دهد.
کشورهای مترقی دنیا برای سال ۲۰۲۰ در بخش طیور تولید ۱۰۵ میلیون تن گوشت مرغ را هدف گرفته‌اند که سهم ایران حدود 2.3 میلیون تن خواهد بود و حصول این رقم با توجه به شرایط فعلی حاکم بر صنعت نیازمند برنامه‌ریزی و عزم جدی‌تر دولتمردان است.
براساس آخرین آمار منتشر شده جمعیتی حدود ۴۶ میلیون رأس گوسفند، کمتر از ۲۰ میلیون رأس بز، ۸ میلیون رأس گاو، ۲۵۰ هزار رأس گاومیش و ۱۵۰ هزار نفر شتر جمعیت دامی کشور را تشکیل می‌دهد که با محوریت گوشت گاو تولید سالانه ۸۵۰ هزار تن گوشت قرمز را برای کشور رقم زده است. با این میزان تولید رتبه ایران در رنکینگ جهانی ۲۴ است و سرانه مصرف سالانه گوشت قرمز در ایران حدود ۱۲ کیلوگرم است.
در بخش طیور حدود ۱۵ هزار واحد مرغداری گوشتی وجود دارد که با تولید سالانه ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار تن گوشت، ایران را در زمره ۷ کشور اول تولید‌کننده گوشت مرغ کرده است.
در چنین وضعیتی بدیهی است که توجه بیشتر به این بخش پرمزیت در راستای کاهش معضلات فعلی به‌خصوص مدیریت منطقی‌تر بازار مصرف ضرورتی دوچندان می‌یابد.
- نویسنده : محمدرضا جمشیدی
