مهندس محمدرضا جمشیدی
باورهای نادرست نسبت به صنعت فرآوردههای گوشتی فقط منحصر به مصرف‌کنندگان نیست، بلکه متأسفانه در مواردی حتی تصمیم‌گیران و متولیان هم نگاه درستی به این صنعت رو به رشد در دنیا ندارند.
قیمت‌گذاری یکی از مواردی است که همواره نزد هر دو گروه یعنی مصرف‌کننده و دستگاه‌های نظارتی محل چالش بوده است، از یکسو مصرف‌کننده قیمت فرآوردههای گوشتی را مبنایی در مقایسه با قیمت هر کیلوگرم گوشت می‌داند، از سوی دیگر دستگاه‌های نظارتی هم گاهاً بی‌توجه به ویژگی‌ها و مختصات تولید بر همین نگاه نادرست تأکید دارند. شاید کمتر کسی بداند که لاشه مرغ پس از استخوان‌گیری پوست‌گیری شده و گردن و بال آن حذف می‌شود و به‌عبارتی تنها 46 درصد وزن اولیه، گوشت آماده مصرف برای فرآوردههای گوشتی و یا به اصطلاح «شنیسلی» است، یعنی به هیچ‌وجه نمی‌توان قیمت یک کیلوگرم مرغ را مبنای درستی برای ارزیابی بهای تمام شده یک کیلوگرم فرآورده گوشتی برشمرد.
در گوشت قرمز هم وضعیت به‌‌همین منوال است، یعنی لاشه 250 کیلوگرمی گوشت گوساله پس از استحصال دارای 24 درصد استخوان است که باید کسر شده و به قیمت تمام شده افزوده شود.
آیا به‌راستی مصرف‌کنندگان و دستگاه‌های نظارتی این دقت را در ارزیابی‌هایشان دارند؟
چرا در فضای مجازی به این واقعیت‌ها پرداخته نمی‌شود و خبری از مشکلات حمل و نقل فرآوردههای گوشتی به میان نمی‌آید؟
طبیعی است در چنین فضایی باید کماکان شاهد کاهش میزان مصرف سرانه فرآوردههای گوشتی باشیم که در درازمدت با توجه به کاهش 2 کیلوگرمی مصرف سرانه گوشت قرمز در کشور سلامت مردم را به مخاطره خواهد انداخت.
اقتصادسبز آنلاین / اقتصاد سبز آنلاین / اقتصادسبز / اقتصاد سبز / صنایع غذایی / صنعت غذا / کشاورزی / پایگاه خبری صنعت غذا
- نویسنده : محمدرضا جمشیدی
