تک نرخی شدن ارز، اجرای برنامه توسعه اقتصادی و مدیریت حامل‌های انرژی 3 گام اساسی برای اصلاح اقتصاد به‌شمار می‌رود

اقتصادسبز آنلاین: «مادر جامعه دو دسته انسان داریم، گروهی رانتخوار که همیشه مخالف تک نرخی شدن ارز هستند و اعلام می‌کنند که با این‌کار به مردم فشار می‌آید، در حالی‌که فقط به فکر جیب خودشان هستند.

دسته دوم که به اقتصاد آزاد اعتقاد دارند، بر تک نرخی‌شدن ارز تأکید می‌کنند تا با حاکم شدن قاعده اقتصاد، یعنی عرضه و تقاضا، شاهد رشد اقتصاد باشیم تا منافع ایجاد رانت بسته شود. متأسفانه تا این لحظه هم زور گروه اول به گروه دوم چربیده است و شاهد ارز تک نرخی در اقتصاد نیستیم.»
آنچه خواندید بخش‌هایی از صحبت‌های محمداسماعیل قدس، مدیرعامل شرکت کدبانو (دلپذیر) است که ماحصل آن را در ادامه می‌خوانید.

اقتصاد ایران در طول سال 1402 با نوسانات بسیاری همراه بوده است، چه آنالیزی از اقتصاد در دو بخش تولید و صادرات دارید؟
بی‌شک تک نرخی شدن ارز یکی از الزامات امروز اقتصاد کشور است. از آنجایی که برنامه توسعه صنعتی در کشور نداریم، هیچ‌گاه به رشد و توسعه صنعتی فکر نمی‌شود و اگر هم گاهی رشد موردتوجه قرار می‌گیرد، تنها به‌صورت لحظه‌ای و موردی است.
این شرایط درحالی رقم می‌خورد که اگر برنامه توسعه صنعتی در کشور طراحی و اجرا شود، یقیناً رشد حاصل می‌شود که عامل کمی است و به‌دنبال‌اش توسعه ایجاد می‌شود که عاملی کیفی خواهد بود و اینجاست که شاهد استمرار توسعه پایدار با توجه به رشد کمی و کیفی اقتصاد خواهیم بود.
از این‌رو با تک نرخی شدن ارز، اجرایی‌شدن برنامه توسعه صنعتی در کشور و مدیریت مصرف انرژی که سالانه بیش از 100 میلیارد دلار یارانه را به خود اختصاص می‌دهد، اوضاع اقتصاد به سامان خواهد رسید.
پیشنهاد بنده این است که نرخ حامل‌های انرژی ابتدا معادل 50 درصد قیمت‌های جهانی شود و بعد سالانه 5 درصد به آن اضافه شود تا به قیمت‌های جهانی برسیم.
از محل پول آزاد شده یارانه‌های انرژی می‌توان ابتدا به مصرف‌کنندگان به‌ویژه دهک‌های زیرخط فقر کمک کرد و با اختصاص یارانه آنها را توانمند کرد.
در حقیقت اینگونه یارانه‌ها فقط به مصرف‌کنندگان اختصاص می‌یابد و تحت هیچ شرایطی تولیدکننده و واردکننده مشمول اختصاص یارانه نمی‌شوند.
این رویکرد ابتدا مصرف‌کننده را توانمند می‌کند و در مرحله بعد مانع فساد در دو بخش تولید و واردات می‌شود.
در بخش دوم، پول حاصل از حذف یارانه‌های انرژی را هم می‌توان صرف توسعه زیرساخت‌های اقتصاد کرد.
از سوی دیگر متأسفانه در عرصه اقتصاد کشور شاهد تصمیم‌‌گیری‌های متضاد هستیم، یعنی از یکسو خط فقر را زیر 23.5 میلیون تومان اعلام می‌کنیم و از سوی دیگر از حقوق بالای 10 میلیون تومان مالیات اخذ می‌شود.
همچنین در شرایطی که میزان مالیات تولیدکننده 25 درصد محاسبه می‌شود، نرخ مالیات کارمند وقتی درآمدش 35 میلیون تومان باشد به 35 درصد می‌رسد که هیچ سنخیتی با قواعد اقتصاد ندارد.
به اعتقاد من تک نرخی نبودن ارز در اقتصاد کشور ریشه بسیاری از مشکلات امروز اقتصاد به‌شمار می‌رود.

به مشکلاتی اشاره کردید که ریشه در ساختار اصلی اقتصاد کشور دارد. وضعیت صادرات در سال 1402 را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
من اعتقاد دارم اصلاً چیزی به‌نام صادرات در کشور وجود ندارد. میزان اندک صادرات فعلی هم به اعتقاد من در نقش صادرات چمدانی است، چرا که ما باید با برنامه صادرات داشته باشیم که آن هم در کنار توسعه اقتصادی مهیا می‌شود.
تا هنگامی‌که مشکل «FATF» را حل نکنیم و نتوانیم با گشایش «LC» صادرات داشته باشیم، صادرات استانداردی نداریم. صادرات زمانی در کشور حاوی ارزش است که جدای از نفت و پتروشیمی، بخش خصوصی کشور سالانه 100 میلیارد دلار صادرات و ارزآوری داشته باشد.
به جرأت می‌توان گفت که تولیدات صنایع غذایی حرف اول را در منطقه می‌زند، اما متأسفانه به‌دلیل همین مشکلات که برشمردم، به معنای واقعی و مطابق با ظرفیت‌ها صادرات نمی‌کنیم.

لطفاً مختصری از آخرین وضعیت تولید در مجموعه کدبانو (دلپذیر) توضیح دهید.
علیرغم همه مشکلاتی که برشمردم مجموعه «دلپذیر» سال 1402 هم به روند روبه‌رشد خود ادامه داد و حدود 20 درصد از نظر وزنی رشد تولید داشته‌ایم. 15 میلیون دلار هم در سال 1402 ماشین‌آلات مورد نیاز خطوط جدید تولید را وارد کرده‌ایم، البته صادرات مختصری هم به کشورهای منطقه و کانادا داشتیم.
علاوه بر تولید انواع سس و کنسرو، در بخش حبوبات و کترینگ هم در سال 1402 رشد تولید داشتیم.
هم‌اکنون 80 نوع محصول در گروه‌های انواع سس، ترشیجات، ادویه و حبوبات در مجموعه «دلپذیر» تولید می‌شود و در آینده در نظر داریم ادویه‌های ترکیبی نیز تولید کنیم. ادویه‌هایی نظیر جوجه‌کباب، همبرگر و… را به‌زودی تولید خواهیم کرد.
به طور کلی ما دو هدف عمده را در مجموعه «دلپذیر» دنبال می‌کنیم، نخست حفظ سلامت مصرف‌کننده در هر شرایطی برای ما اهمیت دارد، شرط دیگر ما هم این است که با به‌کارگیری نوآوری‌ها در عرصه تولید قیمت تمام شده را کاهش دهیم و نسبت به رقبا با توجه به تورم موجود در جامعه محصولاتمان را با کمترین قیمت ممکن در اختیار مصرف‌کنندگان قرار دهیم.

اقتصادسبز آنلاین / اقتصاد سبز آنلاین / اقتصادسبز / اقتصاد سبز / صنایع غذایی / صنعت غذا / کشاورزی / پایگاه خبری صنعت غذا